Amy was een vrolijke student die helemaal geen tijd had om ziek te zijn. Zelfs niet het soort ziekte waardoor ze hartkloppingen kreeg, flauwviel en tijdelijk blind raakte. De conclusie van haar huisarts dat ze zich waarschijnlijk te druk maakte, leek dan ook geruststellend.

Een jaar later krijgt de 25-jarige Amy een ander hart, en een heel ander leven. Ze leeft met de voortdurende angst voor afstoting, met grote doses ziekmakende medicijnen en met een enorm vergroot risico op andere ziekten zoals kanker. Ze leeft met veel onbegrip en onvermogen in haar omgeving, en met haar eigen twijfels en frustraties. Maar ook met de onvoorwaardelijke liefde van Scott, die haar op de intensive care ten huwelijk vraagt, en met de vreugde van het ouderschap, nadat ze besluiten een kind te adopteren.

Amy Silversteins nieuwe hart klopt al twintig jaar, ondanks een prognose van tien jaar. Ze heeft zet zich in voor United Network of Organ Sharing en woont met haar man en zoon in New York.