'In het begin waren we gelukkig'
Sean's bloedmooie moeder (die ook voorkomt in Armistead Maupin's Tales of the City) is een echte high society-dame die regelmatig Black Panthers en filmsterren ontvangt in haar gigantische penthouse 'driehonderd meter hoog in de lucht, uitkijkend op San Francisco'. Sean's raadselachtige vader - een vastgoedtycoon - neemt liever de helikopter dan de auto en zit vol opmerkelijke tegelwijsheden: 'Als je naar de wc gaat, moet je vooraf je handen wassen. Het is niet je penis die vies is, maar je handen.' Wanneer Sean, 'het soort kind dat liedjes zingt voor zieke bloemen', negen jaar oud is, scheiden zijn ouders en hertrouwt zijn vader met zijn moeders beste vriendin. Hun scheiding is wekenlang voer voor alle roddelbladen, mede door de excessieve eisen van Sean's moeder. Sean's leven spat uit elkaar.

Zijn moeder vraagt hem samen met haar zelfmoord te plegen, maar besluit vervolgens vrede op aarde te stichten. (Sean ontmoet Indira Gandhi, Helmuth Kohl, Menachem Begin en de paus). Na terugkeer van de zoveelste wereldreis vraagt Sean zijn ouders weer bij elkaar te komen. Als dank wordt hij uit San Francisco verbannen en naar talloze kostscholen gestuurd, tot hij uiteindelijk in Italië in een 'therapeutische gemeenschap' terechtkomt.

Oh The Glory of It All is een kaleidoscopische mix van alles wat een jongeman die Sean Wilsey heet bezighoudt: seks, Rusland, de ellende van kostscholen, de vreugde van skateboardmassages, wereldwijde nucleaire oorlog, masturbatie, hoop, Bethlehem (Connecticut), het Midden-Oosten, zelfmoord, klusjes in huis en spirituele reiniging...