Een verrassend, gelaagd debuut over seksverslaving, zelfdestructie en ruimte innemen

Al veel te lang gaat het niet goed. Ik weet mijn emoties niet onder controle te houden, word midden op de dag overvallen door paniekaanvallen en blijf mezelf terugvinden in roodverlichte peeskamers. Ik zit diep en erover praten lukt niet. Er moet iets veranderen. Anders zal ik steeds meer vast komen te zitten, tot ik kopje onder ben, niet meer te zien.

In de zomer van 2014 bezoekt een jongen van twintig voor het eerst een sekswerker. De jaren hierna gaat hij vaker. Zijn omgeving weet van niets, al die tijd praat hij er niet over, zoals hij eigenlijk nergens echt over praat. Langzaamaan wordt zijn situatie onhoudbaar. Als het hem niet lukt om met zijn bezoeken te stoppen, lijkt niets zijn val nog te kunnen breken.

Ga niet naar het moeras is een hoopvolle en openhartige debuutroman over zelfdestructie en verslaving die uitnodigt om ruimte in te nemen en jezelf te laten zien.