Carry Slee ziet de dingen zoals ze zijn en kijkt liefdevol terug op haar onstuimige kindertijd

Vader Slee heeft het eeuwige leven. Dus dat hij nu overleden is, zal wel weer één van zijn grappen zijn. Terwijl Carry Slee halsoverkop naar haar moeder rijdt om te achterhalen of het nieuws inderdaad klopt, blikt ze terug op haar jeugd waarin diezelfde moeder een grote rol speelde. Maar hoe dichter ze bij haar ouderlijk huis komt, hoe meer haar vader op de voorgrond treedt, met al zijn verschillende gezichten.

Zijn jongen is een ontroerend, oprecht verhaal over gezinsverhoudingen, de rollen die we aannemen voor wie we liefhebben - en je eigen identiteit omarmen.