In 2004 schreef het internettijdschrift De recensent: ‘De lezers mogen blij zijn dat David Sedaris geen eenzame wees is. Zijn vader, moeder, drie zussen, broer, schoonzus, enkele honden, een papegaai en zijn vriend leveren in al zijn verhalen levendige personages op. Zijn ouders draven op als huisjesmelkers op latere leeftijd, zijn broertje Paul gaat trouwen, zijn vriend Hugh ruziet graag met hem in gezelschap, zijn zus heeft een puinzooi gemaakt van haar huis en zijn andere zussen hangen voortdurend aan de telefoon. Zo opgesomd, klinkt het erg saai. Maar Sedaris heeft een gave om ook bij de normaalste situaties in te zoomen op de idiote kant van de zaak. En juist de idiote situaties bekijkt hij vanuit een droge invalshoek. Hilarisch over-the-top.