Edzer Tuik is 75 jaar en sinds zestien jaar weduwnaar. Sindsdien ervaart hij het wonder van het bovenaardse contact. Vanaf de avond op de dag van haar uitvaart heeft zijn vrouw Koos zich aan hem geopenbaard. Eerst symbolisch, maar daarna ook in gesproken en geschreven woord. Door haar stem in zijn hoofd, door automatisch schrift, en door andere vormen van goedaardige manipulatie. Zelfs door het sturen van zijn handen op het toetsenbord van de computer… De spontane ontmoetingen spelen door het leven van alledag en krijgen daardoor een bijna aards en onderhoudend karakter.
Zijn relaas is soms verbijsterend, soms ontroerend, maar ook doorspekt met een relativerende humor.
Het is misschien wel het eerste boek in zijn soort dat echt voor iedereen toegankelijk is en de lezer sprakeloos achterlaat.