We maken ons zorgen over de toekomst. Over het milieu. Het voortbestaan van soorten.
Zullen er over honderd jaar nog we tijgers zijn? Of regenwouden? Zal ons land tegen die tijd onder water gelopen zijn? Maar onze zorgen zijn ook wel raadselachtig: wijzelf zullen er over honderd jaar immers niet meer zijn. Dit essay is een zoektocht naar mogelijke antwoorden op twee vragen. Eén: Waarom maken we ons druk over de toekomst - de verre toekomst na onze dood? Twee: Hoe erg is een toekomst zonder natuur eigenlijk? De antwoorden op deze vragen lijken vanzelfsprekend. Maar dat zijn ze niet.....