Frouwkje dacht haar geliefde kwijt te zijn en probeerde zich te troosten met goud. Ze was de rijkste vrouw van Stavoren, maar bleef eenzaam en ongelukkig. Toen één van haar kapiteins thuiskwam met een schip vol graan in plaats van goud werd Frouwkje boos en liet het graan overboord gooien. Hierna voorspelde een zwerver haar zware armoede. Frouwkje wierp daarop haar ring in zee en riep dat de kans dat ze arm zou worden net zo klein was als de kans dat ze de ring ooit terug zou zien. Zou de zwerver gelijk krijgen? Arthur Japin schreef in opdracht van het Zuiderzeemuseum zijn eigen versie van het verhaal van het Vrouwtje van Stavoren. Een prachtig liefdesverhaal met tekeningen van Jan Cleijne.