Leon verliest zijn moeder op jonge leeftijd aan een kwaal die erfelijk is. Omdat hij bang is dat ook hij vroegtijdig zal sterven is hij ongedurig, onverschillig en kost het hem moeite zich emotioneel te binden. Een uitzondering vormt zijn vroegere oppas, die door een noodlottig ongeval - maar toch door zijn schuld - in een inrichting terecht is gekomen waar zij haar dagen slijt als een kasplantje. Leon bezoekt haar wekelijks en kan het niet aanzien dat haar leven zo verloopt. Op een dag besluit hij een boot te bouwen om daarmee het heft in eigen handen te nemen.