Hier is… Adriaan van Dis is het legendarische Nederlandse praatprogramma waarin Adriaan van Dis beroemde buitenlandse en Nederlandse schrijvers ontving. Het programma, dat tussen 1983 en 1992 door de VPRO werd uitgezonden, geldt nog steeds als het enige succesvolle Nederlandse tv-programma over literatuur. Uit de meer dan 200 gesprekken die in de loop van de jaren in het programma zijn gevoerd heeft Adriaan van Dis, samen met regisseur Ellen Jens, dertig nieuwe uitzendingen van een uur samengesteld. Honderd gesprekken die allemaal begonnen met de vraag: “Rode wijn, witte wijn of water?” Bovendien laat Adriaan van Dis voorafgaand aan iedere uitzending herinneringen op aan de gasten. Dat levert prachtige anekdotes op over ondermeer de woede-uitbarsting van Willem Oltmans, de verkoopcijfers van Annie Cohen- Solal, de volgelingen van de Dalai Lama en het sterrengedrag van V.S. Naipaul. Adriaan van Dis ontving voor dit programma in 1986 de Zilveren Nipkowschijf voor het beste televisieprogramma. Adriaan van Dis: “Goedendag. Ik bevind mij hier op de lege tribune van De IJsbreker in Amsterdam. In deze ruimte kwam in maart 1983 publiek bijeen om de eerste opnames bij te wonen van Hier is… Adriaan van Dis. Zesendertig jaar oud was ik, zonder enige televisie-ervaring, al wou ik er wel erg graag op. Met schrijvers, geleerden en politici praten, dat was de opdracht. En de vensters openen: veel buitenlandse gasten uitnodigen en
vooral niet hurken. Negen jaar lang zou de VPRO dit prgramma uitzenden. Nog spreek ik wel eens mensen die zeggen: “Wij keken elke week.” Maar het was maar een maal per maand, op zondag… 8 keer per jaar. We begonnen toen er nog maar twee Nederlandse netten waren. De commerciëlen bestonden niet. Als wij uitzonden, zat de Evangelische Omroep dikwijls aan de andere kant – zo trok je vanzelf kijkers. Er was ook nog geen afstandsbediening. Om mij de nek om te draaien moest je uit je luie stoel opstaan. Zo won ik ook het oor van mensen die aanvankelijk moeite hadden met mijn bekakte stemgeluid, of erger, met het woord literatuur. En dan spraken we ook nog over boeken alsof ze deel uitmaakten van ons dagelijks leven. Doodeng. Toch bleken juist deze gesprekken aan te slaan, misschien omdat schrijvers vaak zulke goede getuigen van hun tijd bleken te zijn. Hun verhalen sloegen aan. Steeds meer buitenlandse auteurs namen de IJsbreker op in hun tournee. De eerste uitzending begon met een schrijver: Hugo Claus, een man die licht over een ernstig vak kan praten. Met hem werd de toon gezet."