Wie heeft er wel eens in het najaar ademloos omhoog staan kijken, naar miljoenen spreeuwen die zich verzamelen voor de grote seizoentrek naar het verre Zuiden? Je ziet dramatische zwarte puntenwolken die in een fractie van een seconde naar links of naar rechts kunnen schieten, zonder dat de dieren elkaar zelfs maar aanraken. Wat zijn eigenlijk de oerbeginselen van zelforganisatie, die in de loop van vele miljarden jaren zijn ontwikkeld? Het zijn processen waarbij enkelingen zich vaak zonder wrijving lijken te voegen in een groter geheel – bijvoorbeeld in mierenhopen en bijenvolken, vissenscholen en vogelzwermen, wolvenroedels en op apenrotsen. Jaap van Ginneken zet in De kracht van de zwerm uiteen wat je van de natuur kunt leren over filerijden, virusmarketing, kudde-instinct op de beurs, maar ook over ‘group think’ in de top van organisaties en nog veel meer. Over alles, kortom, waarmee we in ons werkende leven dagelijks te maken krijgen – vooral in het tijdperk van ‘de zwerm der zwermen’: het interactieve wereldwijde Web 2.0, met zijn schijnbaar eindeloze nieuwe mogelijkheden tot zelforganisatie.