De verwachtingen van de Nieuwe Mecenas zijn hoog sinds de culturele sector in vele landen moet ‘verzelfstandigen’ en er minder overheidsgeld beschikbaar is. Er is echter weinig bekend over de aantallen, de motieven en de financiële mogelijkheden van deze beoogde weldoeners. Renée Steenbergen laat in De nieuwe mecenas ruim 60 internationale particuliere gevers, stichtersen probonofondsenwervers aan het woord over het hoe en waarom van hun – ook financiële – betrokkenheid bij de kunsten. Pieter Geelen, Sylvia Tóth, Han Nefkens, Joost Ritman, zij allenstelden hun vermogensfondsen in ten bate van cultuur. Daarnaastgeeft zij opmerkelijke voorbeelden van nieuw mecenaat in West-Europa, in zowel Nederland als Engeland, Duitsland, Frankrijk ende Verenigde Staten. Daaruit blijkt dat het mecenaat een rijke historie kent, die nu herleeft. Ook in Nederland tekent zich nu een groeiende schenkingsbereidheid af. De komende decennia zijn al de ‘Gouden Eeuw van de privévermogens’ genoemd.