Vier Amsterdamse vrouwen in hun nieuwe vaderland


Via een Indonesische kennis ontmoet Hilde Janssen eind 2010 in Jakarta de vijfentachtigjarige Dolly. Haar scherpe gelaatstrekken en vooral haar rechte neus verraden haar blanke afkomst. Als ze haar een foto uit 1947 laat zien van twee Nederlandsen die uit een trein hangen, herkent Dolly de vrouwen meteen: het zijn de zusjes Kobus. 'Dit is mijn vriendin Annie, en dat is Miny.' Dolly zelf zat ook in die trein, net als Betsy, de oudste van de drie zusjes Kobus.
Begin twintig waren ze, toen ze in 1946 vanuit Rotterdam samen met hun Indonesische echtgenoten naar hun nieuwe vaderland voeren. Tegen de stroom in, want ze vielen midden in de onafhankelijkheidsstrijd en schaarden zich aan de kant van de Republiek, ook in de roerige tijden die volgden. Ze zijn er altijd blijven wonen, vier Amsterdamse vrouwen met hun uitdijende Indonesische familie in de metropool die Jakarta nu is. Enkele reis Indonesië vertelt hun verhaal.

Een volkomen onbekend aspect van de Nederlands-Indonesische geschiedenis


Adriaan van Dis:
'Hilde Janssen heeft een geweldig boek geschreven. Enkele reis Indonesië vertelt het spannende verhaal van ingewikkelde families die een bestaan proberen op te bouwen onder wankele politieke omstandigheden. Een ingenieuze vertelling, persoonlijk en aangrijpend. Je gaat van die vrouwen houden - van hun moed en taaiheid - én je kruipt onder de huid van een land dat zich zelf opnieuw probeert uit te vinden. Janssen maakt de jonge geschiedenis van Indonesië tastbaar en levend. Een geschiedenis die ook ons in Nederland aangaat!'