Alsof je erbij was...Martijn: 'We hadden de zwembroek al aan en wilden snel het water in. We waren eerst wat aan het stoeien, probeerden elkaar van de kant af het water in te duwen. Dat lukte niet en toen deden we een wedstrijdje wie het eerst in het water was. Ik weet nog dat Peter aan me vroeg: 'Kun je hier duiken?' Maar ik had geen idee, ik was daar niet eerder geweest.Oke, dus we namen allebei een aanloop vanaf de kant. Peter links, ik rechts. Hij dook. Ik sprong.Therese Major laat in De duik zien wat er met Peter gebeurt na die fatale duik waarbij hij zijn nek breekt en verlamd raakt. In een split second verandert alles totaal. Niet alleen Peters leven, ook dat van zijn moeder, zijn vader, zijn broers en zus. Peters ongeluk is waargebeurd. Therese Major had vele gesprekken met hem, zijn familie en zijn vrienden. Alles wat zij dachten, voelden en zeiden staat in dit boek. Het is net of ze hun verhaal aan jou vertellen. Levensechter kan niet. Het resultaat is een indrukwekkend eerlijk en oprecht boek. Ondanks het verschrikkelijke ongeluk is het geen somber verhaal, sterker nog: het is een pleidooi voor het leven. Maar natuurlijk is het tegelijkertijd een waarschuwing voor iedereen om nooit, maar dan ook nooit in onbekend water te duiken.