Carolijn Visser reisde als een van de eersten begin jaren tachtigop eigen gelegenheid door het toen nog vrijwel vergrendelde China. Ze zag een grauw, armoedig land met gesloten mensen, terwijl groepsreizigers toen nog berichtten over immer glimlachende en klappende Chinezen. Vanaf die tijd bleef ze het land bezoeken en erover schrijven. In China zijn reisverhalen uit Grijs China, Buigend bamboe en De koude heuvels van Mongolië bijeengebracht, aangevuld met enkele losse verhalen uit dezelfde periode. Ze laten de moeizame overgang zien van een communistisch naar een liberaler China, van de eerste voorzichtige ontsluiting na de Culturele Revolutie tot het neerslaan van het studentenprotest op het Plein van de Hemelse Vrede in Beijing. China is een hoogtepunt in het werk van de grande dame van de Nederlandse reisliteratuur.