In 1960 werd de voormalige nazileider Adolf Eichmannin Argentinië, waar hij sinds het einde van de TweedeWereldoorlog een anoniem bestaan had geleid, gekidnapten naar Israël gesmokkeld. Daar stond hij in 1961 terechtwegens ‘misdaden tegen de menselijkheid’.In opdracht van het tijdschrift Th e New Yorker woondeHannah Ahrendt het Eichmannproces in Jeruzalem bij.Haar toonaangevende en omstreden reportage biedt inzichtzowel in het dagelijks verloop van het proces als in de groteonderwerpen die erachter schuilgingen: het wezen van degerechtigheid, de houding van het joodse leiderschap onderhet naziregime, en het meest omstreden onderwerp van alle:het wezen van het kwaad.Terwijl de openbare aanklager Eichmann als hetvleesgeworden kwaad afschilderde, beweert Ahrendt dathij een doorsnee mens was, een kleine, maar ambitieuzebureaucraat die door een totalitaire staat werd verleid.Volgens zijn eigen verdediging was Eichmann immersslechts een ‘klein radertje’ dat alleen maar bevelen vanhogerhand opvolgde.