Het Handboek Strafvordering is geschreven als een handleiding bij en wegwijzer door een strafproces zoals het zich in België ontwikkelt. Het bespreekt in deel I de instelling en de uitoefening van de strafvordering en de diverse gronden van schorsing en verval. Ook wordt zeer ruime aandacht besteed aan de burgerlijke vordering uit een misdrijf en de positie van de burgerlijke partij in het strafproces. Het werk is vervolgens opgebouwd zoals het strafproces zich naar aanleiding van het intreden van een strafbaar feit ontspint.

In deel II wordt, vertrekkende vanuit de beschrijving van het politiewezen en de bevoegdheden van de politie, ingegaan op de beginselen van en de actiemogelijkheden in respectievelijk het opsporingsonderzoek en het gerechtelijk onderzoek. Bij dit gerechtelijk onderzoek wordt zeer uitvoerig stilgestaan bij de voorlopige hechtenis en de bijzonder complex geworden regeling inzake de rol en het functioneren van de onderzoeksgerechten.

In deel III – de procedure voor het vonnisgerecht – komen achtereenvolgens aan bod: de bevoegdheid, de waarborgen van partijen, de bewijsregeling, de aanhangigmaking, de rechtspleging ter zitting, de uitspraak en de rechtsmiddelen.

Vermits het strafprocesrecht in hoge mate via rechtspraak vorm krijgt, werd daarbij ook de relevante rechtspraak van het Hof van Cassatie, het Grondwettelijk Hof en het Europees Hof voor de rechten van de mens verwerkt. Belangrijke jurisprudentiële ontwikkelingen inzake bijvoorbeeld het bewijsrecht, de bijzondere opsporingsmethoden, de redelijke termijn of het non bis in idem-beginsel worden uitvoerig beschreven.

De talrijke kruisverwijzingen en het uitvoerig zaakregister maken het boek bijzonder toegankelijk.

Prof. Dr. Raf Verstraeten (Leuven, 1960) is buitengewoon hoogleraar aan de KU Leuven waar hij strafrecht en strafprocesrecht, alsook het economisch, fiscaal en sociaal strafrecht doceert. Daarnaast is hij advocaat bij de balie te Brussel.