‘Ik word wakker, doe een plas, sta op en denk: Verrek, het moest andersom.’ Of, zoals Finkers ooit al zei: ‘De leukste grappen zijn de grappen die niet zijn bedacht, maar ja, bedenk die maar eens.’ In oneliners als deze, maar ook in verzen als: ‘Ik zit voor het raam, ik fluister zacht haar naam: Veldhuis,’ wordt bij Finkers het ongerijmde geloofwaardiger dan het gezond verstand, dat immers al genoeg ellende veroorzaakt. Zijn wijsheden worden evenveel geciteerd in het café als op filosofencongressen. Finkers op papier is plezier waar je lach- en denkrimpels van krijgt. Herman Finkers wordt op 9 december 1954 in Almelo geboren. In Almelo volgt hij de lagere school en de HBS. Later behaalt hij het kandidaatsexamen psychologie aan de Rijksuniversiteit Groningen en doorloopt hij de Sociale Academie in Hengelo. Vanaf 1979, als hij bij Cameretten de 2e prijs, de Publieksprijs de Persoonlijkheidsprijs wint is Herman fulltime bezig met het maken van theaterprogramma's.