Parijs 1919 is het verhaal over hen die de wereldkaart opnieuw intekenden. Zij legden de grenzen van Rusland verder oostwaarts, ze lieten Polen opnieuw geboren worden, ze worstelden met de problemen rond Kosovo, de Koerden en de joodse staat.

Vaak is geschreven dat er een rechte historische lijn te trekken is van de drie wereldleiders in de Spiegelzaal in het paleis van Versailles naar de Duitse inval in Polen in 1939. Margaret MacMillan laat echter zien dat de geschiedkunde deze mannen niet altijd juist heeft beoordeeld. Zij werden afgerekend op fouten die later werden gemaakt. Ze probeerden rechtvaardig te zijn, maar hun doelstellingen konden niet met diplomatieke middelen worden bereikt.