De vraag naar de betekenis, de wenselijkheid en de bereikbaarheid van het geluk heeft in de grotendeels politiek en maatschappelijk georiënteerde klassieke Chinese filosofie nooit een overheersende rol gespeeld. Toch hebben talloze generaties Chinezen nagedacht en geschreven over de wens om gelukkig te zijn en over de manieren om die wens te verwezenlijken. Onder andere in het taoïsme, maar lang niet alleen daar, is veel boeiend denkwerk daarover verricht.
Daarnaast kent China ook een bijzonder rijke utopische literatuur: schilderingen van aardse, bovenaardse of onderaardse paradijzen, verslagen van reizen naar verre, geïdealiseerde streken of naar andere hemellichamen. En dan zijn er nog de lofzangen op de dronkenschap en de aansporingen om zich uit het maatschappelijk leven terug te trekken en het pad van de kluizenaar te kiezen.
In Leyuan – De tuin van het geluk laat Jan De Meyer de westerse lezer kennismaken met de rijke Chinese traditie van schitterende verhalen die tevens filosofisch stimulerend zijn.