Ruim veertig jaar geleden kwamen Elizabeth Mollison en Henk Romijn Meijer voor het eerst nabij Le Roc hun tentje opslaan, in een streek 500 kilometer ten zuiden van Parijs, aan de rivier de Dordogne, nu platgekampeerd door Nederlandse toeristen, destijds nog ongerept. In 1964 kochten ze er een huisje en maakten zeer intens kennis met een manier van leven en werken die in de afgelopen eeuwen maar weinig veranderd is maar toen in een stroomversnelling raakte. Elizabeth Mollison legt vast wat ze zelf heeft gezien, gehoord en meegemaakt, tekent verhalen op uit de mond van madame Blanc en haar dochter Liliane en pluist uit wat er bekend is van de geschiedenis van het dorp. Ze vertelt met een ongelooflijke liefde voor het detail over de tijd dat het dorp elektriciteit kreeg, over de geestelijkheid, over wijn, walnoten, tabak, boerenkeuken, slacht, eenden en ganzen. Over truffels en paddenstoelen, kruiden en wilde planten, markten, kermissen, gebruiken, feesten, spelen en over de ‘oudjes’ en hun sterke verhalen…