De uitputting van de keeper op dinsdagavond.
De eenheid van vechtlust en vertrouwen die een ware achterhoede is.
Een strafschopgebied in roerloze afwachting. Tegendoelpunten en liefdesverdriet.

In achttien korte verhalen schetst Chris Keulemans een portret van de man in het doel. Het zijn verhalen 'uit de bovenhoek'.

Een keeper maakt deel uit van het elftal, maar nooit helemaal. Hij is anders dan zijn ploeggenoten: de stratenmaker, de verzekeringsman, de illegaal en de televisieverkoper. Niet omdat hij schrijver is. Niet omdat hij nadenkt over Isabelle Huppert terwijl het spel zich afspeelt aan de overkant van het veld. Het is een klein maar definitief verschil. Hij mag de bal in zijn handen pakken.

Overal om me heen is ruimte is een literaire psychologie van de keeper: zijn complexe verhouding tot de laatste man, de concurrentieslag met zijn collega-keepers, zijn strijd met de trainer, de koude oorlog met de man die de strafschop neemt.
De vertellingen van Chris Keulemans zijn in de ware zin autobiografisch. Ze tonen een wereld die hem alleen toebehoort.