Het nahuwelijk. Ik hoorde het begrip voor het eerst uit de mond van de schrijver Boeli van Leeuwen. Ik ben met mijn dochter en haar vader op Curaçao. Dochter is dan vijftien, haar vader en ik zijn sinds haar zesde geen paar meer. ‘Dus je hebt een goed nahuwelijk,’ zegt de schrijver, als we hem tegenkomen, ‘dat is verstandig. Verstandige ouders zorgen daarvoor.’Bijna de helft van de huwelijken eindigt in een scheiding. Een groot deel van die gescheiden mensen sleept de resten van eerdere huwelijken enrelaties met zich mee. Als er gezamenlijke kinderen zijn, blijft de band bestaan, gewenst of niet. Ook kinderloze ex-paren kunnen verbonden blijven, door familie, zaken, sociaal netwerk. De vraag dringt zich op: nu het (officiële en officieuze) huwelijk niet meer voor het leven is, hoe ontwikkelt het nahuwelijk als nieuwe relatievorm zich?