In de oorlogsperiode en kort daarna werden de belangrijkste besluiten genomen die het psychoanalytische landschap in Nederland voor tientallen jaren hebben bepaald. Duitse en Oostenrijkse, Joodse psychoanalytici die in de jaren dertig voor de nazi's naar Nederland vluchtten, hebben in dit proces een belangrijke rol gespeeld. Hun lot was vaak tragisch en sommigen hebben het niet overleefd. Tijdens de oorlog en vlak daarna werden de beslissende stappen gezet die het verdere wel en wee van de psychoanalyse hebben bepaald. Maar deze decisieve periode heeft ook een voorgeschiedenis, met name in de Nederlandse Vereniging voor Psychoanalyse. Na de oorlog nam de geestelijke gezondheidszorg, en de psychoanalyse met haar, een grote vlucht.
In ''Een ontwikkelingsgeschiedenis van de psychoanalyse'' beschrijft Harry Stroeken, naast de belangrijkste gebeurtenissen en beleidsbeslissingen uit de ontwikkelingsgeschiedenis van de psychoanalyse, in afzonderlijke hoofdstukken de mannen - het waren allemaal mannen - die in deze periode een hoofdrol hebben vertolkt. De Nederlandse collegae die in Duitse concentratiekampen zaten besluiten de portrettengalerij. Het boek sluit af met een beschrijving van de beleidsbeslissingen tijdens de oorlog en de gevolgen daarvan: de oprichting van het Nederlands Psychoanalytisch Genootschap dat tot op de dag van vandaag een eigen bestaan leidt. Stroeken eindigt met de perspectieven die zich nu na een eeuw psychoanalytische vereniging in Nederland aftekenen.