De vader van Kiek is dokter en hij werkt voor een internationale hulporganisatie. Deze keer wordt hij uitgezonden naar een ver oorlogsgebied. Kiek maakt zicht zorgen, maar haar vader stelt haar gerust. Eenmaal op reis belt hij naar huis om te vertellen dat alles goed gaat.
Maar dan laat hij opeens niets meer van zich horen, en komt het bericht dat haar vader vermist wordt. Kiek schrikt, en als ze merkt dat haar moeder ook niet goed weet wat ze moet doen slaat de paniek toe.
Haar moeder zegt dat er maar een kleine kans is dat haar vader dood is, maar Kiek wil die kans nog kleiner maken. Ze kent één kind met een dode vader, en ook een kind met een dode muis. En een kind met een dode hond.
Maar een kind met een dode muis èn een dode hond èn een dode vader ... Nee, dat komt maar weinig voor. Kiek trekt haar eigen conclusie uit deze manier van kansberekenen.