Het is oorlog. 1943, nieuwjaarsdag. 's Avonds in het donker worden de zusjes Annie en Sini de Leeuw naar een huis in Usselo gebracht, niet ver van Enschede - en eigenlijk ook niet ver van waar ze met hun familie woonden in Winterswijk. Het is onveilig voor joden, de Duitsers maken jacht op hen. In Usselo mogen Annie en Sini onderduiken in het huis van Johan, Dientje en opoe Oosterveld. Maar ook bij die hartelijke boerenfamilie voelen ze zich niet veilig. Elke dag moeten ze binnen blijven, stil zijn en voorzichtig doen. Ze zijn altijd bang dat iemand ze zal zien of horen en hen zal verraden. Of dat er Duitsers komen en de geheime schuilplaats ontdekken. De oorlog duurt lang en Annie houdt het bijna niet uit. Dit is het waargebeurde verhaal van een joods meisje dat acht was toen de Tweede Wereldoorlog begon. Ze vertelt hoe het was om onder te duiken en hoe ze heeft overleefd dankzij gewone mensen op het platteland. Het huis waar ze ondergedoken zat staat op de voorkant van dit boek. Het is er nog steeds en herinnert aan de tijd dat Annie en haar zus er ondergedoken zaten. De bewoners van toen leven niet meer, maar door dit boek te schrijven heeft Johanna Reiss, de Annie van toen, ervoor gezorgd dat ze niet vergeten zijn.