In 2003 kreeg Amsterdamse Irene verkering met Boer en ging met hem samenwonen op zijn boerderij. Inmiddels is ze zeventien jaar verloofd met Boer en is ze een heuse Achterhoekse geworden.

In ‘Uitgemolken’ vertelt Irene van der Aart over het leven in de Achterhoek vanuit Randstedelijk perspectief. In 2003 kreeg de Amsterdamse verkering met een boer met koeien en ging ze met hem samenwonen op zijn boerderij in de Achterhoek. Inmiddels is ze zeventien jaar verloofd met Boer en hoewel Irene voor altijd ‘import’ zal zijn en nog wekelijks een of meerdere dagen in Amsterdam verblijft, is ze een heuse Achterhoekse geworden. In ‘Uitgemolken’ schrijft Van der Aart, net als in het eerder verschenen ‘De Boer op’, aanstekelijk en met veel vrolijkheid over de verschillen tussen het leven in de stad en dat op het platteland. Maar ze schrijft ook over de moeilijke keuzes die veel boeren momenteel moeten maken, want onlangs veranderde er iets ingrijpends: Boer deed de koeien de deur uit. De toegenomen regelgeving, ‘planetproof’ melken en de niet altijd even eerlijke kritiek op de boeren maakten het werk er al niet leuker op, maar een hardnekkig terugkerende hernia blijkt pas echt funest voor de motivatie van Boer. Invoelend en met humor laat Irene van der Aart in ‘Uitgemolken’ zien wat het betekent om te stoppen met het melkveebedrijf dat al generaties in de familie van Boer zit. Ook werpt ze een aantal belangrijke vragen op: is ons voedsel eigenlijk niet veel te goedkoop? En is de reden waarom de boeren een voor een afhaken niet dat ze eigenlijk te lang zijn uitgemolken?