'In de blessuretijd van het leven krijg je een bijzondere blik op de dingen die gebeuren. Bij veel van de hectiek om je heen heb je haast onvermijdelijk een déjà-vugevoel: heftige debatten, scherpe conflicten, vernietigende kritieken lijken op herhalingen van zetten. Maar tegelijkertijd val je van de ene verbazing in de andere. Over de kortheid van het geheugen. Over het gebrek aan historische kennis. Over de veranderende toonhoogte. [...]
Nog één keer probeer ik duidelijk te maken wat mij in de zestig jaar van mijn beroepsmatig leven heeft beziggehouden. Analyseer ik hoe in het recente verleden die centrale boodschap is verwaterd en vervuild. Probeer ik de ''dynamiek'' van de herinnering in beeld te brengen en de dilemma's uiteen te zetten die daarmee gepaard gaan. Daarbij zal ik mijn Joodse achtergrond zwaar laten meewegen. Mijn dilemma's als Joods politicus. Wat is de toekomst van het verleden en waarom is dat van belang?'
Ed van Thijn schrijft onder meer over de banaliteit van het kwaad, over de film Walter Süskind, over de bar mitswa van zijn kleinzoon, over de 4 meiherdenking.