In het gortdroge noorden van Mexico rijden rijtuigen op onverharde zandwegen. In de koetsjes zitten mannen in tuinbroeken, vrouwen met lange jurken en hoeden. Ze hebben verweerde koppen, heten Wiebe, Klassen en Friesen, en spreken een aan het middeleeuws Nederlands ontleend taaltje. Het zijn mennonieten, nazaten van Nederlandse wederdopers. Volgelingen van Menno Simons, die in de zestiende eeuw als ketters werden vermoord. Ze weken uit naar Pruisen, vervolgens naar de Oekraïne en de prairies in Canada om voorlopig te eindigen in de woestijn van Noord-Mexico. Deze onbekende Nederlandse geschiedenis komt tot leven bij het lezen van de dramatische lotgevallen van vele generaties van de doopsgezinde familie Fehr. Hun geschiedenis voert terug tot de zestiende-eeuwse Amsterdamse graanhandelaar Gijsbert de Veer. Een verhaal over ketters en martelaren, graanhandelaren en jeneverstokers, over boeren, pioniers, autoritaire leiders, drugshandelaren en alcoholverslaafden, maar vooral over een eindeloze zoektocht naar verlossing.