Behalve om zijn romans en polemieken is Jeroen Brouwers vermaard om zijn literaire portretkunst. Hij schrijft persoonlijke portretten van schrijvers die hij heeft gekend en van schrijvers die hij niet heeft gekend, maar die hij is blijven lezen en bewonderen. Dit doet hij expressionistisch met ferme streken en warme kleuren. Zoals Max Pam ooit schreef: ?Brouwers heeft het patent op deze weergave van gezichten en gestalten, worstelingen met het schrijverschap en het leven.? Deze bundel, meestromend op het thema van de Boekenweek 2011, bevat beschrijvingen van bijzondere vriendschappen als die met de legendarische uitgever Geert van Oorschot, de tot ?Renate? gemetamorfoseerde junkschrijver René Stoute en de tragische moordenaar-zelfmoordenaar Jan Emiel Daele. Brouwers kende en schilderde schrijvers als Louis Paul Boon, Johan Daisne, Paul Snoek, Marnix Gijsen en Karel Jonckheere. Hij karakteriseerde ook klassieke grootheden, onder wie Herman Teirlinck, Cyriel Buysse en Richard Minne, en daarnaast nog tal van anderen die een gezicht hebben gehad en wier gestalten zijn verschimd. Brouwers? schrijversportretten combineren een weergaloze literatuurkennis en innige betrokkenheid. Het zijn biografieën op de korte baan en modellen van superbe essayistiek