Willem van Oranje, in 1533 als zoon van een Duitse rijksvorst geboren, kwam als elfjarige naar de Nederlanden. Daar ontwikkelde hij zich tot een van de meest invloedrijke leden van de hoge adel aan het hof van de toenmalige Habsburgse vorsten, keizer Karel V en Filip II van Spanje. De politiek van Filips maakte hem in de jaren zestig van de zestiende eeuw tot diens hardnekkige tegenstander. In 1584 werd Willem van Oranje in Delft het slachtoffer van een aanslag. In deze biografie, de eerste sinds dertig jaar, wordt het leven van Willem van Oranje beschreven tegen de achtergrond van de politieke cultuur in de Nederlanden. Ondanks alle tegenstrijdigheden was zijn handelen bepaald door bindende tradities die hun fundament hadden in de opvattingen over zijn eigen positie als lid van de hoge adel. Al tijdens zijn leven begon de propagandistische enscenering van zijn persoon als 'Vader des Vaderlands'. Het was een vaderland dat al snel een republiek zou worden, een ontwikkeling die Willem niet op het oog had, maar die de basis legde voor het nu populaire beeld van Willem van Oranje als cultfiguur van de Nederlandse vrijheidsmythe.