Ze vertrokken, de goden, op de dag met die vreemde vloed. De hele morgen was onder een melkkleurige hemel het water gestegen en gestegen, had ongehoorde hoogten bereikt, met golfjes die voortkropen over uitgedroogd zand.
Kunsthistoricus Max Morden keert terug naar het dorp aan zee waar hij als kind een vakantie doorbracht. De oude man probeert het verlies van zijn vrouw te verwerken en tegelijk een trauma uit zijn jeugd onder ogen te zien. Meedogenloos en op ingetogen wijze schrijft Banville over verlies, verwerking, identiteit en de troostende kracht van de zee.

John Banville (1945) is sinds 1989 redacteur van de boekenbijlage van de Irish Times.
In 2005 ontving hij de Man Booker Prize voor De zee.