V ijf eeuwen lang was Triëst als Habsburgse havenstad een florerend kruispunt tussen de Balkan, Midden-Europa en het mediterrane Zuiden, tot in 1914 het Habsburgse rijk ineenstortte.
Tegenwoordig zorgen de geschiedenis en de ligging nog steeds voor een bijzondere sfeer: het goede Italiaanse leven is vermengd met de Habsburgse degelijkheid en de burgerlijkheid, terwijl Slovenen en Istrijnen voor de Slavische invloeden zorgen. Triëst is een stad zonder nationaliteit, zonder doel, bij uitstek een toevluchtsoord voor mensen op zoek naar zichzelf. Net als eerder James Joyce, Italo Svevo, Umberto Saba, Stendhal en Freud, zocht ook Jan Morris telkens haar toevlucht in haar geliefde, melancholische Triëst.
Triëst is een gedetailleerde verkenning van de stad, waarin Jan Morris op impressionistische wijze de geschiedenis en het straatbeeld beschrijft en zo de Triëstijnse sfeer vangt.