In december 2001 bleek dat het hiv-virus waartegen de schrijver en kunstverzamelaar Han Nefkens al bijna vijftien jaar streed, een ontsteking in zijn hersenen had veroorzaakt. Weken balanceerde hij op het randje van de dood, maar toen keerde het tij en moest Nefkens centimeter voor centimeter terugveroveren wat voordien zo vanzelfsprekend was geweest: eten, lopen, spreken, lezen en schrijven. De gevlogen vogel is een indringend verslag van die jarenlange tocht waarover maar zo weinigen kunnen vertellen. In krachtige beelden en met de nodige zelfspot verhaalt Nefkens over de lees- en spraaklessen bij de Afasievereniging, over zijn grote en kleine overwinningen op zichzelf en over de onverwachte rijkdom van een noodgedwongen leven in een permanent 'nu'.