De Eed

In augustus 1994 concentreerde Rusland duizenden manschappen langs de grenzen van haar afgescheiden republiek Tsjetsjenië. Dat was voor de toen eenendertigjarige Chassan Baiev aanleiding om zijn veelbelovende loopbaan als chirurg in Moskou op te geven en zijn landgenoten te gaan helpen. Al gauw was hij de enige arts voor 80.000 mensen. Gedurende zes jaar werkte hij vaak zonder gas, elektriciteit of stromend water en behandelde hij wonden met zure room of eierdooiers wanneer de voorraden uitgeput waren. Hij gaf geregeld zijn eigen bloed voor chirurgische ingrepen, en op een keer voerde hij zevenenzestig amputaties uit in drie dagen. Baiev behandelde voornamelijk burgerslachtoffers maar hielp ook Tsjetsjeense opstandelingen én Russische deserteurs — hij bleef trouw aan de eed van Hippocrates. Om die reden werd hij ontvoerd en bij verschillende gelegenheden bijna gedood. Pas toen de Russische legerleiding begin 2000 het bevel gaf hem onmiddellijk te arresteren vluchtte Baiev uit Tsjetsjenië en zocht hij politiek asiel in de Verenigde Staten.