Op 19 april 1943 dwingen drie jongemannen een trein tot
stoppen die 1631 joden vanuit het verzamelkamp in Mechelen naar Auschwitz moet transporteren. Uitgerust met
drie tangen, een met rood papier beplakte stormlantaarn en een pistool voeren Youra Livchitz, Jean Franklemon en Robert
Maistriau een plan uit dat door joodse verzetsstrijders was
bedacht maar dat bewapende partizanen als te riskant hadden
verworpen. Ze bevrijden zeventien mannen en vrouwen, dan
openen de Duitse bewakers het vuur. Voordat konvooi 20 de
Duitse grens bereikt, kunnen nog eens 225 inzittenden van de
trein vluchten.

Tijdens de Duitse bezetting hebben veel Belgen uit alle lagen van de bevolking joden tegen de SS beschermd, vervalste passen bezorgd, onderdak of werk verschaft, kinderen verstopt. Maar behalve menselijkheid en moed was er ook verraad: met behulp van spionnen kon de Gestapo verzetsgroepen en joden arresteren. De op vele gebieden getalenteerde Youra, tobberig, levenshongerig, door vrouwen begeerd, werd evenals zijn oudere broer Alexander aangebracht, gemarteld en in februari 1944 gefusilleerd. Ook Robert en Jean worden gearresteerd, maar zij
overleven het concentratiekamp. Op grond van hun
verhalen en vele andere getuigenissen en historische bronnen
baseerde Marion Schreiber haar boek.