Tijdens het leven van Marc Chagall (1887-1985) vonden twee wereldoorlogen en de Russische revolutie plaats en ontstond de staat Israël. Jeugdherinneringen vormden voor hem een belangrijke inspiratiebron, maar ook introduceerde hij veel niet eerder afgebeelde Joodse thema’s, zoals rabbi’s, muzikanten en synagogen. Zijn eigenzinnige, dromerige stijl is in geen enkele stroming te vangen. Zonder sentiment schetst biograaf Jonathan Wilson een beeld van het leven van deze intrigerende kunstenaar. Hij laat zien hoe Chagall door Europa trok, opgejaagd door oorlogen en persoonlijk leed, hoe hij zijn geboorteland Rusland verliet om zich uiteindelijk in Parijs te vestigen – toen het hart van de modernistische kunstwereld –, waar hij met een nostalgische hang naar het verleden zijn expressieve schilderijen bleef maken. Marc Chagall is een historisch en politiek portret van een kunstenaar die het aangezicht van de schilderkunst van de twintigste eeuw mede heeft bepaald.