In oktober 1849 vertrekt Gustave Flaubert met zijn vriend Maxime Du Camp voor een reis van anderhalf jaar door de Oriënt, waar ze Egypte, Syrië, Libanon en Turkije bezoeken. Tijdens deze tocht genieten ze van de cultuur en de bouwkunst, maar ook brengen ze geregeld bezoekjes aan de plaatselijke bordelen. 'Reis door de Oriënt' markeert het begin van Flauberts schrijverscarrière. Tijdens zijn toch laat hij zich inspireren door de woestijn, de verdwenen oudheid, het Oosten en de Nijl; indrukken die terugkomen in zijn latere romans Salammbô en De verzoeking van de Heilige Antonius.