In De buik van de hyena haalt Nega Mezlekia op meeslepende wijze herinneringen op aan zijn jeugd in Ethiopië. Met gevoel voor humor en relativering beschrijft Mezlekia hoe hij van jongen tot man opgroeit.

Hierbij kruist een wonderlijk gezelschap van kleurrijke personen zijn pad: Wondwossen, zijn beste vriend en medestander in de misdaad; meneer Alula, hun veelgeplaagde docent; meneer Tadesse, fulltime schooldirecteur en parttime stroper; mevrouw Yetaferu, de orthodox-christelijke pensiongast die er iedere dag wel in slaagt een nieuwe heilige te aanbidden en zo op succesvolle wijze weet te voorkomen ooit een baan te vinden; en Yeneta, de plaatselijke priester die bekend is met de talen van hemel en hel.

Daarnaast beschrijft Mezlekia de donkere periode die Ethiopië doormaakt na de val van keizer Haile Selassi, tijdens de opkomst van de macht van de communistische junta, waarvan de genadeloze Rode Terreur 100.000 Ethiopische jongeren afslachtte. Mezlekia werd destijds op achttienjarige leeftijd gedwongen zich aan te sluiten bij een guerrilla-leger; als door een wonder slaagde hij erin de gruwelijkheden waarmee hij werd geconfronteerd te overleven.