Zestien jaar woonde de Noord-Amerikaanse schrijver Edmund White in Parijs. In De flaneur vertelt hij over zijn dwaaltochten door delen van zijn lievelingsstad die voor de meeste bezoekers, en zelfs voor veel Parijzenaars, vrijwel onbekend terrein zijn. Een wandeling door de Marais roept beelden op van de geschiedenis van de joden in Frankrijk, en een bezoekje aan de Haynes Grill leidt tot mijmeringen over de aanwezigheid van zwarte Amerikanen in Parijs die daar al anderhalve eeuw lang hun geluk zoeken. Daarnaast worden homoseksuelen, decadenten en zelfs royalisten uit heden en verleden door de flaneur aan een kritisch onderzoek onderworpen.