Eric Hazan werpt een zeer persoonlijk licht op de straten en stegen, pleinen en boulevards, huizen en monumenten van Parijs, elk met een rijke geschiedenis van triomf en nederlaag, van vooruitgang en stilstand.
Hij maakt ons deelgenoot van zijn geestdrift of zijn woede over wat bouwers tot stand hebben gebracht en wat brekers hebben aangericht, van Hendrik IV via Haussmann tot de twintigste-eeuwse 'stadsvernieuwers'. Arm in arm met Benjamin, Balzac, Hugo, Baudelaire, Zola, Breton, Aragon en Carco laat hij ons door Parijs dwalen. En met generaals en opstandelingen door het 'rode Parijs' - rood van het vuur van de opstand, rood van het bloed - langs de barricades waarachter het naar vrijheid hunkerende volk zich verschanste, bijna altijd tevergeefs. Daarnaast beschrijft hij hoe schilders als Manet, Constatin Guys, Degas, Seurat, Bonnard, Vuillard en fotografen als Nadar, Atget `hun' Parijs beleefden en vastlegden.
Zo schildert Hazan in een kleurrijk drieluik het oude en het nieuwe Parijs.