Heinrich Harrer verbleef van 1944 tot 1951 in Tibet en deed daarvan verslag in zijn beroemde boek Zevenjaar in Tibet. In 1951 werd het boeddhistische land door de Chinezen bezet. In TERUG NAAR TIBET beschrijft Harrer zijn moeizame bezoek -als 'gewoon 'toerist - in 1982 en hij moet een treurige balans opmaken. De Chinese bezetting en onderdrukking heeft veel aangericht in het gelovige land: kloosters en andere monumenten zijn verwoest, de identiteit van de Tibetanen wordt onderdrukt. In Harrers eigen woorden: 'Met dit boek wil ik vooral laten zien wat er aan kostbaar cultuurgoed verloren is gegaan en hoe belangrijk het is een manier te vinden om de zelfstandigheid en het vaderland van dit in vele opzichten zo fascinerende volk veilig te stellen, een volk waarvan het lot me zeer ter harte gaat.' Het verhaal gaat over een weerzien met zijn oude vrienden in de stad Lhasa, over heldenmoed en verraad en de manhaftige pogingen van Tibetanen hun identiteit te behouden.

'Uit Harrers boek spreekt een grote bezorgdheid om Tibet, gepaard aan een niet aflatend streven naar objectiviteit- als het ware getekend door het realisme van de boeddhistische levensfilosofie.'- Neue Zürcher Zeitung