Stel je voor: een kindertijd die zo vluchtig was, zo kortstondig dat je kunt gaan zitten en de hele zaak zou binnen een halfuurtje ontrafelen terwijl je ernaar kijkt! Maar toch is Baby gefascineerd door haar jeugd. Misschien zijn we allemaal gefascineerd door de dingen die ons zijn ontzegd, de dingen waarnaar we verlangen.

Dit is het levensverhaal van Baby Halder, een jonge vrouw die de kost verdient als werkster in New Delhi. Baby, door haar moeder in de steek gelaten toen ze slechts vier jaar oud was, uitgehuwelijkt op haar twaalfde aan een man die haar mishandelt, zelf moeder op haar dertiende, schrijft ontroerend en indringend over haar jeugd en prille volwassenheid. Na jaren te hebben doorstaan met haar eigen gewelddadige man vlucht Baby met haar drie kinderen naar de grote stad, op zoek naar werk. Daar heeft ze het geluk om in dienst te worden genomen door een gepensioneerde professor, die haar aanmoedigt om te lezen en ten slotte ook te schrijven.

Op het eerste gezicht zou dit het verhaal kunnen zijn van menige Indiase vrouw. Baby Halder is aan haar lot ontsnapt, met dit rauwe, aangrijpende relaas als wapenfeit.