'ik haat het om veertien te zijn'. Zo begint het gevoelige verslag van Isa over dat bewuste jaar waarin haar leven kantelt. Dat jaar waarin ze optrekt met de welbespraakte, excentrieke Billy. Billy, naar wie ze opkijkt, maar voor wie ze zich tegelijk ook schaamt. Bily, die als geen ander haar eigenzinnige gangetje gaat. Die de altijd dreigende agressie van haar vader lachend afdoet als de angst van een boze wolf. Billy, die balanceert op de rails van het spoor, op de rand tussen leven of liever niet. Of Isa nu wil of niet, ze kan niet louter toeschouwer zijn. Billy betovert haar en beangstigt haar en de vreemde vriendschap tussen hen zaait twijfel: blijft ze voor altijd een aaibaar lieverdje of durft ook zij tegen de stroom in te gaan? Isa's zelfvertrouwen wankelt, maar tussen alle twijfels in tekent zich toch langzaam haar eigen weg af