Rokjesdag is een wonderlijke dag. Als bij toverslag zijn de straten ineens gevuld met blote benen. Het wonder is dat de bijbehorende dames hierover van tevoren geen overleg hebben gevoerd. Er is ook geen oproep op televisie geweest, of een speciaal radiobericht.
Ze voelen aan dat het kan.
Vrouwen en hun gevoel, er is veel over gezegd. Veel onzin ook, door de eeuwen heen. Maar dat ze feilloos aanvoelen wanneer ze met blote benen onder een rokje, rok, jurk of kniebroek de deur uit kunnen, is een ding dat zeker is. In vergelijking met hen zijn mannen gevoelloze wezens.
In 1996 schreef Martin Bril voor het eerst over rokjesdag. Zoals hij erover schreef, kon niemand het.
Rokjesdag is het eigenlijke begin van de lente, het is een optimistische dag. In dit boek zijn Martin Brils mooiste stukken over de lente opgenomen, over de ontluikende natuur, over parken en terrassen, over zingende vogels en open autos, en natuurlijk over rokjesdag zelf, de dag die door toedoen van Martin Bril zelfs Van Dale haalde.