Jean-Baptiste Grenouille overleeft de mazelen, dysenterie, waterpokken en cholera. Als vondeling achtergelaten achter een walmende viskraam in het Parijs van 1738, weet hij niet wat moederliefde of aandacht van een vader is en hij heeft er ook geen behoefte aan. Hij is gevoed door voedsters die het allemaal niet lang met hem aan de borst uithielden: hij was te gulzig en je rook hem niet. De geur, de onmiskenbare geur van zuigelingen, ontbreekt bij hem. We volgen hem op gepaste afstand op zijn zoektocht door de donkerste stegen van Parijs, en zijn er getuige van hoe hij de parfumeur Baldini om zijn vinger windt. Gaandeweg krijgen we een vermoeden van wat er met Grenouille aan de hand kan zijn...