Juni 2009. De Iraanse presidentsverkiezingen hebben het land verdeeld in diegenen die in een correct verloop van het stemmen tellen geloven en de miljoenen die daaraan twijfelen. Voor het eerst sinds de revolutie van 1979 gaan de mensen massaal de straat op. De maat is vol. Studenten, arbeiders, ambtenaren, huisvrouwen, moeders en hun dochters demonstreren tegen het regime. Zij willen meer vrijheid en onder het juk van de beklemmende islamitische gedragsregels vandaan. Het antwoord van de autoriteiten komt snel en is keihard.
Mark Blaisse is een van de weinige westerse toeschouwers die Iran niet zijn uit gezet. Hij kon - voor zover zij niet gevangenzaten of ondergedoken waren - praten met journalisten, uitgevers, artsen, politici en andere bezorgde burgers. In Teheran en Qom, Isfahan en Shiraz zag hij hoe Iran zijn verdeeldheid uitleefde.
Blaisse schreef met WAAR IS MIJN STEM? een fascinerend dagboek met boude observaties over de opstand. Het is een scherp en informatief tijdsdocument, waaraan het in het Nederland van AZ, AOW en DSB steeds vaker ontbreekt.