Twee Nederlanders bereiken op 2 augustus 2008 de top van de k2, de dodelijkste berg ter wereld, waar één op de vier klimmers de tocht niet overleeft. Nog in de roes van hun persoonlijke overwinning staan ze ineens oog in oog met de dood. Een gigantische ijsmassa stort naar beneden en sleurt naast enkele klimmers ook de touwen waarvan ze afhankelijk zijn voor hun afdaling, het moeilijkste gedeelte van de klim, mee de afgrond in. De expeditie lijkt gedoemd. Een van de klimmers, Wilco van Rooijen, wacht tot het licht wordt. Hierdoor loopt hij derdegraads bevriezing op en verliest hij al zijn tenen. Zonder touwen, zonder tent, zonder eten en drinken en bijna sneeuwblind daalt hij voorzichtig af. Wanneer hij eindelijk het kamp bereikt, hoort hij dat elf mensen nooit zijn teruggekeerd.