‘“Krijg godverdomme allemaal de tyfus.” Ik raas, vloek, scheld en tier, schop tegen mijn rugzak zoals een Egyptenaar de ribbenkast van zijn ezel ramt. Een normaal mens zou dolgelukkig zijn als hij in de herfst een vlucht van naargeestig Holland naar Zuid-Amerika zou nemen. Maar ik voel mij volslagen zinloos. Mijn mobiel heb ik zonet in een prullenbak geflikkerd. Is er iemand in de wereld die op dit moment aan mij denkt? Ik mis mijn moeder. Opnieuw verlaat ik halsoverkop een land, opgejaagd door wraaklustige muzelmannen, een kwaadaardige ex-vrouw en een horde deurwaarders.
Ik vlucht naar Paraguay, op zoek naar zielenrust en naar goud, net als de Conquistadores. Paraguay: Mann spricht Deutsch. Het paradijs of de hel, het is maar hoe je het bekijkt.’