De hoofdpersoon van Lege lijnen is naamloos. Hij is niemand en iedereen. En het leven dat hij leidt is al net zo nietszeggend. Hij woont in een stad waar nooit iets gebeurt, in een huis waarin de grillen van zijn vader allesbepalend zijn.

Na de middelbare school maakt hij een reis door Spanje. De reis sleept zich doelloos voort, maar een bijzondere ontmoeting zet alles op zijn kop. Als herboren reist de hoofdpersoon terug naar zijn woonplaats, vastberaden zijn leven te veranderen. Maar al snel komt hij erachter dat de kracht van de sleur en het alledaagse groter zijn dan verwacht.
Lege lijnen is een bildungsroman zonder bildung. Het is een boek van het kleine leven en het kleine gebaar, geschreven in een heldere maar rijke stijl, waarmee het een eigen plaats inneemt in het huidige literaire klimaat. Lege Lijnen is een verhaal dat jeukt.